سنتز نانوساختارهایی با قابلیت تصفیه پساب و تولید نانوکامپوزیت‌های دیرسوز توسط محققان دانشگاه کاشان
پژوهشگران دانشگاه کاشان نانوساختارهایی را سنتز نموده‌اند که خاصیت کاتالیستی بسیار خوبی در تصفیه پساب کارخانه‌ها را دارد.
رئیس پژوهشکده علوم و فناوری نانو دانشگاه کاشان گفت: استفاده از این نانوساختار در تولید نوعی نانوکامپوزیت پلیمری، گزینه مناسبی برای تهیه کامپوزیت‌های دیرسوز است که در صنایع مختلف از جمله نساجی، هوافضا و الکترونیک کاربرد دارد. این تحقیقات در مقیاس آزمایشگاهی صورت گرفته است.
دکتر مسعود صلواتی نیاسر اظهار داشت: در این طرح نانوساختارهای اکسید قلع در اندازه‌های زیر20 نانومتر به روش ساده و ارزان قیمت هم‌رسوبی تولید شده است.
وی افزود: در این مطالعات اثر مقدار مواد اولیه بر اندازه نهایی نانوذرات اکسید قلع بررسی شده است. همچنین از روش‌های مختلفی از جمله XRD، SEM، TEM و FTIR جهت ارزیابی ساختار و مشخصات نمونه‌ها استفاده شده است.
لعیا نجاتی محقق این طرح نیز با بیان اینکه عملکرد کاتالیستی این ترکیب، در تجزیه چند ماده رنگزای مختلف و تصفیه پساب آلوده به این مواد بررسی شده است گفت: بر اساس نتایج این نانوکاتالیست بازده بسیار مناسبی در کم‌ترین زمان نسبت به نانوکاتالیست‌های متداول در بازار در اختیار قرار می‌دهد.
وی اظهار داشت: لذا به دلیل خاصیت کاتالیزوری آن و با توجه به روش تهیه آسان و کم هزینه بکار رفته، نانوساختارهای پیشنهادی می‌تواند جایگزین مناسبی برای نانوکاتالیست‌های گران قیمت و کمیاب گردد و در اکثر صنایع که نیاز به بازیافت مجدد آب دارند به کار گرفته شود.
وی خاطر نشان کرد: نانوساختارهای تولید شده همچنین به عنوان یک پرکننده در تهیه نانوکامپوزیت‌های پلیمری PVA استفاده شده است.
نجاتی با بیان اینکه نتایج بررسی خواص این نانوکامپوزیت نشان داده که افزودن این نانوذرات باعث کاهش زمان خفگی آتش و به تأخیر انداختن اشتعال پذیری نانوکامپوزیت‌های نهایی می‌شود افزود: با توجه به این تغییر خواص می‌توان از این نانوکامپوزیت‌ها در صنایع مختلف از جمله نساجی (تهیه‌ی لباس‌های ضد حریق)، هوافضا، نانوپوشش‌های نسوز، عایق‌های پلاستیکی سیم‌ها و کابل‌ها در صنعت الکترونیک و بسیاری از صنایع دیگر که نیاز به مقاومت حرارتی در دستگاه‌ها و ابزار آلات دارند، استفاده کرد.
وی اظهار داشت: این نانوکامپوزیت بدون ایجاد هیچ سمیت و اثرات جانبی می‌تواند جایگزین مناسبی برای پرکننده‌های هالوژنی سمی کنونی باشد.
نجاتی در پایان ابراز امیدواری کرد: با توجه به عدم نیاز به ابزارها و دستگاه‌های خاص در روش استفاده شده، امکان تولید این نانوساختار در مقیاس صنعتی نیز دور از انتظار نیست.
نتایج این کار تحقیقاتی در مجله Journal of Materials Science: Materials in Electronics (جلد 26، شماره 8، سال 2015، صفحات 6075 تا 6085) منتشر شده است. دکتر مسعود صلواتی نیاسری- عضو هیأت علمی دانشگاه کاشان، لعیا نجاتی مقدم- کارشناسی ارشد علوم و فناوری نانو و داوود قنبری- دکترای علوم و فناوری نانو از این دانشگاه در انجام این تحقیقات همکاری داشته‌اند.
نظر شما :