انتشار کتاب "تولد دوباره" مجموعه مقالات عرفانی و ادبی دکتر علی حسین پور
مدیر ارتباطات فرهنگی دانشگاه کاشان گفت: کتاب "تولد دوباره" با زیر عنوان "مجموعه مقالات عرفانی و ادبی استاد دکتر علی حسین پور (ره)" از سوی نشر هستی نما و با همکاری معاونت فرهنگی دانشگاه کاشان، در پانصد نسخه به چاپ رسید.
دکتر امیرحسین مدنی افزود: هدف از انتشار این کتاب، آشنایی بیشتر دانشجویان، استادان و مشتاقان رشته زبان و ادبیات فارسی با میراث عرفانی کهن و ادبیات معاصر است.
وی خاطر نشان کرد: کتاب «تولد دوباره» که به همت دوست نازنین و رفیق شفیقِ نویسنده، یعنی دکتر رضا روحانی (دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان) گرد آمده، شامل مقالات علمی- پژوهشی مرحوم حسین پور است که عمدتاً در حوزه عرفان و ادبیات معاصر به نگارش درآمده است و می تواند کتاب قابل اعتنا و استنادی برای پژوهشگران و مشتاقان، بویژه دانشجویان رشته های ادبیات فارسی و الهیات و عرفان باشد.
دکتر مدنی برخی از مقالات این کتاب را «بررسی مقایسه ای مفهوم عشق در نگاه حافظ، گوته و پوشکین»، «مرگ پیش از مرگ و تولد دوباره در عرفان و ادب فارسی»، «حماسه عرفانی و تجلّی آن در شمس نامه مولانا»، «بازتاب معماری سنّتی کاشان در اشعار سپهری»، و «وطن دوستی در شعر بهار» عنوان کرد و افزود: بی شک زنده یاد دکتر حسین پور و امثال او با خُلق و خوی «ایثار و گذشت و جوانمردی و فتوّت»، مرگ را به سخره گرفته اند و با شفقت و صفای قلب و مناعت طبع خود، آن قدر مرگ را بی قدر کرده اند که «مردنی چنان، غبطه بزرگ زندگانی شد».
دکتر حسین پور که متولّد خطه سرسبز گیلان و روستای چاف از توابع لنگرود بود، فارغ التحصیل مقطع دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تربیت مدرس (1380) بود و رساله دکتری وی با عنوان «جریانهای شعری معاصر فارسی» در سال (1384) از سوی انتشارات امیرکبیر چاپ و منتشر شد.
مرحوم حسین پور از سال (1376) در کسوت هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان، خدمات علمی- آموزشی خود را آغاز کرد و در تدریس و تعلیم و پژوهش، از هیچ تلاش عالمانه، مخلصانه و مجدّانه ای کوتاهی نکرد.
وی سرانجام در مسیر و مسافرتی نوع دوستانه که به قصد دستگیری و درمان دانشجویی نیازمند انجام می گرفت، در حادثه ای جاده ای به تاریخ پنجم اردیبهشت سال (1385)، جان به حضرت جانان نثار کرد و تولدی دوباره یافت.
میان ما چو شمعی نور می داد // کجا شد ای عجب! بی ما کجا شد
دو چشم من چو جیحون شد ز گریه // که آن گوهر در این دریا کجا شد
راهش پر رهرو و یادش مانا باد.
نظر شما :