پنجم اردیبهشت سالروز درگذشت استاد فقید دانشگاه کاشان دکتر علی حسین پور

۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ | ۱۳:۲۱ کد : ۸۳۷۸ اخبار دانشگاه

تعداد بازدید:۲۱۰۱

پنجم اردیبهشت سالروز درگذشت استاد فقید دانشگاه کاشان دکتر علی حسین پور

‍ با نگاهی که بوی رفتن داشت

گفت با من که مرگ شیرین است

پلکها بست و پشت در ماندم

چه توان کرد زندگی این است

زود رفتی اگرچه می‌دانم

مردنی نیست روح دریایی

معنی واژه ی هنر این است

«اتحاد دریغ و زیبایی»

شادروان دکتر علی حسین پور

امروز پنجم اردیبهشت سالروز درگذشت استاد فقید، مرحوم دکتر علی حسین‌پور، عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات دانشگاه کاشان است؛

استاد عزیز ازدست‌رفته ای که در پنجم اردیبهشت سال 1385 طی سفری انسان‌دوستانه برای یاری یک دانشجوی مستمند و بیمار به شهر اصفهان، دچار سانحه ی رانندگی شد و جان خود را تسلیم حق تعالی کرد؛ اما یاد و خاطره ی او همواره در ذهن و یاد دانشجویان، همکاران و استادان ماندگار شد و خوبی و خلوص و تواضع او همواره زبانزد همگان بود.

این استاد جوان و فرهیخته در مدت کوتاه استادیاری خویش در دانشگاه کاشان چندین کتاب و مقاله علمی و پژوهشی به چاپ رساند که از میان آنها می توان به کتاب های "جریان های شعر نو" ، "سبک شخصی مولانا" ،" پرنیان خیال" اشاره کرد.

گفتنی است مجموعه مقالات او نیز بزودی از سوی دانشگاه و با همت همکاران و معاونت فرهنگی منتشر خواهد شد.

نظر شما :

دانشجو ۰۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ | ۰۶:۱۶

گر مؤمنی و شیرین، هم مؤمن است مرگت ور کافری و تلخی، هم کافر است مردن خدایش بیامرزاد لطف کنید خبر را با افزودن یادی از «سید رحیم شمس» که در همان حادثه همراه استاد به رحمت خدا رفتند تکمیل کنید یاد هر دو عزیز گرامی و قرین رحمت باری

جمشید اسماعیلی ۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۷:۱۷

خدایش بیامرزاد،از۶۵ تا۶۹ در دوره لیسانس هم کلاس بودیم.با آن هیکل کوچک،همتی بلند داشت.بسیار سختکوش و باسواد بود.آن ساده دلی روستاییش،خوب و دلچسب بود..باورش سخت است اما انصافا باید گفت از شمار خرد هزاران بیش بود... روحش شاد

حامد ۱۳ تیر ۱۳۹۹ | ۰۱:۲۴

این شعری هم نوشتین رو یادمه همسرشون میگفتن چند روز قبل از مرحوم شدنشون گفتن واقعا عجیب بود مراسم تشیع جنازه ایشون چه توی دانشگاه چه نماز میت که توی خیابون بر پیکرشون خوندیم استادای ما بچه های شیمی که اون زمان اونا رو خنثی نسبت به مسائل عاطفی میدونستیم خیلی متاثر شده بودن و برام جالب بود این موضوع. دکتر برای درمان یکی از بچه ها که یتیم هم بود رفته بود عجب رسمیه رسم زمونه که دخترش توی این قضیه یتیم شد

حامد ۱۳ تیر ۱۳۹۹ | ۰۱:۳۳

یه شعر دیگه هم هست از دکتر که از اون زمان یادم مونده و فیلم نوشتن این شعر رو روی تابلوی کلاس در مراسم تشییع جنازه ایشون و وداع با دکتر توی مسجد دانشگاه پخش کردن دستهایت قطار آینه است قامتت آبشار آینه است بهترین چیز در جهان بی شک زندگی در جوار آینه است وصف رخساره ای بدین خوبی کار من نیست کار آینه است خدایش بیامرزد و با اهل بیت علیهم السلام محشور بفرماید انشاءالله.