دکتر علی شریف استاد فقید و رئیس پیشین دانشگاه کاشان دار فانی را وداع گفت

وقتی خورشید سو مین روز آذرماه سال 1327 آخرین اشعه هایش را برای زمین می فرستاد در گوشه ای از این شهر آن هم در خانواده ای که معنویت فرزندی پا به عرصه وجود گذاشت که قرار بود در آینده ای نه چندان دور مسئولیت بزرگترین مرکزآموزش عالی منطقه کاشان را به دوش بکشد.
آن روز خانه حاج آقا شریف غرق در شادی بود و علی هدیه خدا بود برای این پدر و مادر دیندار. سالهای کودکی این نوزاد به آرامی و تحت تعالیم پدر و مادر سپری شد و علی تحصیلات و ابتدایی و متوسطه آن زمان را با نمرات عالی گذراند و در رشته ادبی که سنخیت بیشتری با روحیات خود و خانواده اش داشت دیپلم گرفت.
کنکور سال 1346 که در دانشگاههای شهرهای مختلف به طور مجزا برگزار می شد عرصه ای شد تا علی آموخته هایش را به بوته آزمایش بگذارد. رتبه های دوم و سوم دانشگاههای اصفهان و مشهد را به دست آورد اما به دلیل سطح علمی بالاتر راهی دانشگاه تهران شد که در کنکور آن حائز رتبه 80 شده بود.
علی از همان آغاز به علم حقوق علاقمند بود و لذا در دانشگاه هم رشته حقوق قضایی را که در صدر رشته های آن زمان گروه ادبی قرار داشت برگزید. سالهای دانشگاه برای علی بیش از آموزش به پژوهش گذشت تا او را یک حقوقدان جوان و تشنه آگاهی سازد. کارشناسی حقوق قضایی را در حداقل زمان ممکن گرفت اما این برای او کافی نبود.
کارشناسی ارشد را در دانشگاه شهید بهشتی و دکترای حقوق را در دانشگاه تربیت مدرس گذراند. و خیلی زود به عنوان استاد دانشگاه در مدرسه عالی علوم کاشان به تدریس پرداخت . آن سالها مشکلات علمی و فرهنگی کشور خیلی زیاد بود و این مدرسه عالی زیر مجموعه دانشگاه اصفهان محسوب می شد.
با شروع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاهها دکتر علی شریف یکی از مناسب ترین گزینه برای مدیریت این مدرسه عالی بود و او مسئولیت را پذیرفت و با همکاری جهاد دانشگاهی وقت به اداره آن پرداخت. او خیلی تلاش کرد تا در بحبوحه انحلال دانشگاهها مدرسه ای بدون امکانات و تجهیزات و فضای مناسب، با چند نفر کارمند و یکی و دو نفر عضو هیئت علمی تمام وقت  تعطیل نشود.
اقدام بعدی ایشان در پست مدیریت مدرسه عالی کاشان انتزاع این مدرسه از دانشگاه اصفهان در راه تبدیل شدن به یک دانشگاه مستقل بود. در آن زمان سیاست حاکم در وزارتخانه به تربیت دبیر معتقد بود و رویه ایجاد دانشگاههای تربیت معلم در دستور بود و لذا ابتدا مدرسه عالی کاشان زیر مجموعه دانشگاه تربیت معلم تهران قرار گرفت اما آن دانشگاه هم مشکلات زیادی داشت و از همه مهمتر اینکه این هدف غایی او نبود. ایشان با پشتکار در مقابل مقاومت مسئولان پس از یکی و دوسال توانست دانشگاه کاشان را به عنوان اولین دانشگاه مستقل تربیت معلم کشور از زیرمجموعه دانشگاه تهران خارج نماید.
حالا زمان گام نهایی بود. تحت مدیریت ایشان تلاشهای وسیعی در جهت افزایش فضای کالبدی دانشگاه صورت پذیرفت. پروژه های متعددی در مرکز دانشگاه کلید خورد و بعضی زمین های مورد نیاز از مسئولین شهر تحویل گرفته شد. همه مقدمات کار انجام شده بود تا این شهر صاحب دانشگاه جامع شود.
استاد تا اردیبهشت1372 در این سمت ماند و حدود دوسالی هم همزمان معاونت طرح و برنامه دانشگاه تربیت معلم تهران را عهده داربود.(بی شک تلاشهای دلسوزانه دکتر شریف در راه تعالی علمی کاشان و شکل گیری دانشگاه این شهر هرگز فراموش شدنی نخواهد بود. ایشان که تعالی علمی و تعالی فرهنگی جامعه را از مهمترین ضرورتها و ماموریتهای دانشگاه می دانست و همواره دغدغه توسعه علمی این شهر در وجودش موج می زد).
همزمان با آغاز تدریس رشته حقوق در دانشگاه کاشان دکتر شریف مدیریت این گروه آموزشی را پذیرفت و همه توان علمی و مدیریتش را در راه اعتلای سطح آموزشی دانشگاه کاشان در این رشته به کار بست. او معتقد بود پتانسیل های بالفعل و بالقوه دانشگاه کاشان می توان این دانشگاه را به عالیترین مرکز کشوردر آموزش رشته حقوق بدل سازد.
یکی دیگر از جنبه های کاری استاد ایجاد پیوند مناسب بین بخش صنعت و نهادهای اجرایی مدیریتی کشور و دانشگاه بوده است. استاد معتقد بود به دلیل برخی کوته نظریها در این زمینه هنوز کمبودهای زیادی وجود دارد اما بی شک اگر این پیوند به درستی شکل بگیرد راه توسعه ملی بسیار هموارتر خواهدشد.
ایشان  که طی سالهای 1377 تا 1380د مسئولیت ریاست دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان را به عهده داشت بارها می گفت که علوم انسانی در واقع مادر همه علوم است و بستر رشد سایر علوم و لذا از اهمیت ویژه ای در بین علوم روز برخوردار است و این وظیفه دانش آموختگان و دانشجویان این علوم است که با تکیه بر پژوهش و بالابردن آگاهی های خود و روزآمد کردن آنها مسیر توسعه علوم انسانی را فراهم آورند.
دکتر شریف پژوهش را یک عامل تاثیرگذار در زندگی هر اهل علمی خصوصا اساتید دانشگاهی قلمداد می کرد و معتقد بود تحقیق عطش علمی استاد را رفع می سازدو هیچ جایگزینی ندارد.
بهترین ساعات یک استاد لحظات تحقیق و پژوهش است و بهترین لحظات پژوهش زمانی است که استادی مطلب تازه ای را کشف می کند تا آن را به بهترین نحو در اختیار دانشجویان تحت آموزشش قرار دهد.( دکتر علی شریف روزگاری طولانی با این طرز تفکر و با آرمان توسعه علمی جامعه اش به تلاش برای آموختن بر محور پژوهش پرداخت و ثمره آن علاوه بر پرورش شاگردان بسیار که خود اینک اساتیدی خبره هستند، نگارش بیش از ده جلد کتاب و دهها مقاله علمی بوده که در اختیار علاقمندان است.)
بالاخره این استاد برجسته پس از سال ها تلاش علمی در روز دوشنبه بیستم مهرماه سال 1394 مصادف با 28 ذی الحجه پس از سال ها تحمل رنج بیماری دار فانی را وداع و به لقاءالله شتافت.