برگزاری محفل ادبی بزرگداشت مولوی در دانشگاه کاشان

۱۵ مهر ۱۳۹۴ | ۱۲:۱۱ کد : ۴۰۲۶ اخبار دانشگاه
تعداد بازدید:۱۰۲۶
محفل ادبی شعر خوانی و مولوی خوانی به مناسبت هشتم مهر سالروز بزرگداشت مولوی با حضور جمعی از شاعران و ادب دوستان در تالار اجتماعات دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی برگزار شد.
 

محفل ادبی شعر خوانی و مولوی خوانی به مناسبت هشتم مهر سالروز بزرگداشت مولوی با حضور جمعی از شاعران و ادب دوستان در تالار اجتماعات دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی برگزار شد.

 معاون آموزشی دانشکده ادبیات و زبان های خارجی و عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان، مولانا را یک شاعر فرمالیسم بیان کرد گفت: جدیدترین نظریات فرمالیسم روس را می توان در اشعار شمس پیدا کرد.

 دکتر امیر حسین مدنی اظهار داشت: مولانا یک هنرمند و شاعر عارف است که نه تنها ایرانیان، بلکه جهانیان را در افکار و اندیشه های عرفانی خود غرق کرده است.

 وی،عشق، شادی وبهجت عرفانی را ازمهمترین ویژگیهای شعر و شخصیّت مولانا ذکرکرد وافزود: مهمترین عامل در تولد دوباره مولانا،آن بهجت وشادی است که شخص مولانا دارد.

 دکتر مدنی افزود: مولانا در اشعارش، مادر خود را بخت، پدرش را طرب وشادی وبخشش، وخودش رافرزند فرح معرفی میکندو اینکه عشق و فرحی وصف ناشدنی، هویتی یگانه به زندگی و هستی او بخشیده است.

  وی با بیان اینکه خوش آهنگترین ابیات در تاریخ ادبی به خصوص درغزلیات شمس ازآنِ مولاناست،خاطرنشان کرد: غزلیات شمس آنقدرروان است که شادی حاصل ازموسیقی آن به آدمی انرژی وشعف می بخشد.

 عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان با اشاره به اینکه عنصر شادی و بهجت در اشعار مولانا بسیار محسوس و پر بسامد است، افزود: با خواندن اشعار غزلیات شمس انسان شارژ و شاد می شود و با مطالعه در اشعار شمس میتوان روزمرگی هاوافسردگی ها را کنارزد.

 دکتر مدنی خاطر نشان کرد: مولانا نه تنها از نظر محتوا ،شاعر برتر است، بلکه شاعرترین شاعران جهان است؛درست به این دلیل که او ابیات و مصراع های زیبایی از نوع زیر دارد:

 ای خوش منادی های تو، در باغ شادی های تو / بر جای نان شادی خورد، جانی که شد مهمان تو

 یا: اندر این شهر قحط خورشید است.

 شعرخوانی، مولوی خوانی و موسیقی از دیگر برنامه های این محفل ادبی بود و در پایان مراسم از چهار نفر از شاعران برتر تجلیل شد.

 مولانا جلال الدین محمد بلخی مشهور به مولوی شاعر بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. وی در سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ زاده شدودر سال ۶۷۲ هجری قمری در قونیه وفات یافت. از آثار او می توان به مثنوی معنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد.


نظر شما :