تولید ثروت از دانش، با نگاه واقع‏گرایانه به توانمندی ‏های پژوهشگران علوم انسانی محقق می ‏شود

مدیر مرکز نوآوری و توسعه فناوری در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: تولید ثروت از دانش، با نگاه واقع‏گرایانه به توانمندی‏ های پژوهشگران علوم انسانی محقق می‏ شود.

دکتر زهرا حیاتی، در نخستین همایش ملی نوآوری در علوم انسانی و اجتماعی، خاطر نشان کرد: برگزاری هم‏ اندیش‏ هایی پیرامون نوآوری در علوم انسانی، رخدادی مبارک است که یا به ما، یا به نسلِ بعد ما، سود خواهند رساند.

مدیر مرکز نوآوری و توسعه فناوری پژوهشگاه، ادامه داد: بحث نوآوری در علوم انسانی، چندسال پیش با اصطلاح «علوم انسانی کاربردی» آغاز شد و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، در این زمینه پیشتاز بود.

وی افزود:  مرکز نوآوریِ پژوهشگاه، پیش از جذب ایده‏ های خلاق و سوق دادن ایده ‏ها به تولید محصولات یا ارائه خدمات، و در نهایت، شتاب دادن به کسب و کارها، بر بنیاد این فرایند تأکید کرد؛ یعنی «محتوا» و «تحلیل محتوا».

وی یکی از اقدامات اولیه در این زمینه، را اشاعه درک مشترک از مفهوم کاربرد دانش در میان مدیران و اعضای هیئت علمی، و در مرحله بعد، در بین دانشجویان عنوان کرد و افزود: دربرابر تعبیر کاربردی و کاربردی ‏سازی یا در کنار آن، مفاهیمی مانند کارکردگرایی، کارآمدی، اثرگذاری، سودافزایی، تجاری ‏سازی یا سودمندی قرار دارد. برخی محققان تنها سودافزایی و تولید ثروت را با کاربردی‏ سازی مترادف می ‏دانند و برخی دیگر بر افزایش اثرگذاری و توسعه جامعه مخاطب و کاربران تأکید می ‏کنند.

دکتر حیاتی با بیان اینکه این شعار دانشگاه ‏های نسل سوم که «توسعه اقتصادی ازطریق نوآوری علمی» است، باید در زنجیره تاریخی فهم شود، افزود: با این نگاه، دانش کاربردی در یک «نظام آموزشی چندساحتی» شکل می‏ گیرد. در این نظام، سه فرایند «آموزش»، «پژوهش» و «فناوری» به ترتیب بر یکدگیر تقدم دارند؛ یعنی آموزش بر پژوهش غالب است؛ و آموزش و پژوهش بر فناوری و رشد اقتصادی غلبه دارند.

دکتر حیاتی با بیان اینکه دانش کاربردی با اتکا به برنامه ‏ریزی‏ های بلندمدت شکل می‏ گیرد، خاطر نشان کرد:  برای رسیدن به نوآوری در علوم انسانی، شکل دادن به زیرساخت‏ های محتوایی، و پرورش اذهان خلاق و نوآوری، شرط ضروری است.