خانواده نهاد مقدسی است و شکل گیری جامعه ی سالم ریشه در بنیان خانواده دارد و اینکه بگوییم اعضای خانواده نمی توانند مدت زیادی در کنارهم بمانند و یا مشاجره و....شاید جنبه ی جالبی نداشته باشد و یک تلقین کاذب ایجاد می کند، ولو درست هم بنظر برسد ولی در اصل تعریف خانواده ی ایرانی نیست و به نوعی ضربه ی جدل متوجه ی فرزندان است که می خواهند فردا وارد جامعه شوند و اولین شکست ها به فرزندان وارد می شود که شاید انسان متوجه نباشد که هرگز چنین کاری را نمی کند که فردا پاسخگوی خدای خود که باید بود و اینجا حضور خداست که باز رنگ معنوی به بنیان خانواده می دهد و این نوعی مراقبت در معنای الهی است و زیبایی خانواده در دیدن فرزندان و حس مسیولت نسبت به فرزندان است و در این شرایط و هر شرایطی خانواده متوجه ی اصلی ترین وظیفه ی خود که فرزندان است باشد،خانواده معنا می گیرد و بنیان خانواده محکم شود و در آینده جامعه ی فرهنگی با تمام زیبایی ها رقم می خورد و در اصل این محبت بین والدین است،در هر زمان و در هر شرایطی و در واقع و بلکل می توان گفت بیماری می رود و انس والدین با مراقبت فرزندان به مکانی الهی تبدیل می شود که جامعه ی زیبا را می سازد.در زیباترین ایام سال برای سلامتی دعا کنیم و هر لحظه ی خود را عید سازیم و این زیباترین دعا است که هر لحظه ی انسان عید باشد و این زیبایی افرین است
نظر شما :